Tunç Çağı veya Bronz Çağı, antik Avrupa, Asya ve Ortadoğu halklarının hammadde ve alet kültürlerindeki üçüncü evre. Bölgeden bölgeye farketmekle birlikte yaklaşık olarak MÖ 3000 - MÖ 1000 yılları arasında gerçekleşmiştir. Kalay ve bakırın karışımından oluşan tunç Anadolu'da Kalkolitik sonunda görülür. Ancak tunç madeninin alet ve kap yapılmasında kullanılması MÖ 3. binyıl başlarına rastlar.
Mezopotamya'da ve Mısır'da tunçtan eserlerin yapılmaya başlandığı sıralarda (MÖ 4. binyıl sonu) yazı keşfedilmiş bulunduğundan bu ülkeler için Tunç Çağı deyimi yerine yazılı belgelerden elde edilen kronoloji ve sınıflandırmalar kullanılır. Buna karşılık yazıyı henüz kullanmayan Anadolu, Hellas (Yunanistan), Balkanlar ve Avrupa gibi bölgeler için Tunç Çağı deyimi geçerlidir. Tunç Çağı Anadolu'da MÖ 3000, Girit'te, Ege'de ve Hellas'ta MÖ 2500 - MÖ 2000, Avrupa'da ise MÖ 2000 yıllarında başlar.
Anadolu'da Tunç Çağı üç evre gösterir:
Tunç Çagı üç bölümü ayrılır:
- Erken Tunç Çağı (MÖ 3000 - MÖ 2000)[1]
- Orta Tunç Çağı (MÖ 2000 - MÖ 1750)
- Geç Tunç Çağı (MÖ 1750 - MÖ 1200)
Tunç Çağı
(MÖ 3000 – MÖ 1200)Erken Tunç Çağı
(M.Ö. 3000 – MÖ 2000)Erken Tunç Çağı I MÖ 3000 – MÖ 2000 Erken Tunç Çağı II MÖ 3000 – MÖ 2700 Erken Tunç Çağı III MÖ 2700 – MÖ 2200 Erken Tunç Çağı IV MÖ 2200 – MÖ 2000 Orta Tunç Çağı
(MÖ 2000 – MÖ 1550)Orta Tunç Çağı I MÖ 2000 – MÖ 1750 Orta Tunç Çağı II MÖ 1750 – MÖ 1650 Orta Tunç Çağı III MÖ 1650 – MÖ 1550 Geç Tunç Çağı
(M.Ö. 1550 – MÖ 1200)Geç Tunç Çağı I MÖ 1550 – MÖ 1400 Geç Tunç Çağı II A MÖ 1400 – MÖ 1300 Geç Tunç Çağı II B MÖ 1300 – MÖ 1200
0Awesome Comments!