Bu Hayat Denen Yolculukta

Bu Hayat Denen Yolculukta:
Duvardaki çatlaktan bakan

fare, çiftlik sahibi ile karısının


bir paket açtıklarını gördü.

"İçinde yiyecek mi var?'"

derken - - -

Bir baktı ki

fare kapanı!!.







Hemen bahçeye koşup,

alarmı verdi :



Evde kapan var!


Evde kapan var!'




Tavuk gdaklayıp ,

kafayı kaldırdı ve,

'Bay fare", bu sizin için ciddi

bir sorun olsa da şahsen, beni ilgilendiren

bir tarafı yok ne yazık ki! .

Fare dönüp bu sefer koyuncuğa,

"Evde kapan var,

evde kapan var"!

dedi.



Koyuncuk konuyla ilgilendi ama,

kendi hesabına

'Üzgünüm bay fare, vah, vah

emin ol senin için dua edeceğim"

dedi.



Fare bu kez öküze yöneldi:

"Evde kapan var!"

"Evde kapan var!"

diye bağırdı nefes nefese.



Öküz: 'Wow, Bay Fare,

Senin için üzüldüm,

ama burnumu sokacağım bir şey değil.'

dedi.

E farenin de başını eğip,

gitmekten başka çaresi kalmamisti...

yalnizlik ve terkedilmişlik hisleri içinde,

fare kapanı ile artık....tek başına basa

çıkmaya çalışacaktı!.

***

O akşam evde, alışılmamış bir ses duyuldu.

Sanki bir kapan,

avının üzerine kapanmıştı.



Sese koşan çiftçinin karısı, karanlıkta kapana,

zehirli bir yılanın kuyruğu kaptırdığını görmemiş.

Yılan da onu ısırmıştı..



Çiftçi karısını hastaneye koşturdu,

Karısı eve ateşli döndü.



E ateşli insana ne verilir??

sıcacık bir tavuk çorbası!!!.

Tavuk acilen pişirilmiş!



Ama kadın hala iyileşmiyormuş,

E es dost ahbap, gelince hasta ziyaretine,

çiftçi de sofraya koyuncuğu çıkarmak

zorunda kalmış!!!.





Ama çiftçinin karısı iyileşmemiş;

ölmüş!!!!!.



Aman ne kalabalık gelmiş cenazeye,

ne kalabalık!!!



Bu sefer de konukları,

doyurmak için kesilen öküz olmuş....

Fareye de olan biteni

deliğinin ardından izlemek kalmış!....

***

Onun için bir daha,

seni ilgilendirmeyen bir sorun

karşına çıkarsa... bir düşün!!! ----

Birimiz tehdit altındaysak,

hepimiz risk altındayız.



Bu hayat denen yolculukta

Birlikte yol almaktayız..

Birbirimizi kollayıp,

güç ve güven paylaşmalıyız.













unutma. . . . . .






hepimiz, birbirimizin halı tezgahında


hayati önemi olan iplikleriz!!!

ve şöyle ya da böyle,

hayatlarımız birlikte dokunuyor.




alıntıdır...